Maar ik ga dus wat vaker mijn gevoel op papier zetten en met jullie delen, wellicht roept het allerlei reacties of discussies op, ik hou wel van een discussie, al ga ik ze ook graag uit de weg. Maar goed, je kan ze lezen, en er iets van vinden, dat mag… ik ben benieuwd

Anyways…

Sinds ik in dit nieuwe huis woon, waait er een soort rust door me heen, alhoewel de start wat lastig was met iets wat ik meemaakte, wat ik dan weer niet wil delen maar wat me wel heel veel inzichten heeft gegeven… het raakte me enorm en het kostte me heel veel tijd en ook moeite om het een plekje te geven maar dat heeft het nu wel… dit zal vragen opwekken maar ik bedoel hier dus eigenlijk mee te zeggen dat het leven niet altijd rooskleurig is. En dat je soms voor hele hete vuren komt te staan waar je doorheen moet en wat absoluut niet makkelijk is maar het brengt je wel ergens en het is je pad, wat je moet volgen, want daar geloof ik in.

Laatst was ik ergens en ging ik ff mijn levensverhaal vertellen. Soms flats je dat eruit bij iemand, tenminste ik dus en dat kan dan opluchten. En als je dan van een afstandje naar dat leven van mij kijkt, denk ik dat een hoop mensen zullen zeggen jeetje… pittig, apart of spannend.

Want ik heb het idee dat mensen van mijn leeftijd echt op zoek zijn naar wie ze zijn enzo, en ik was dat ook eventjes maar ik denk dat we met zijn allen allemaal veel te veel zoeken. Want waar zoek je naar, geluk, liefde, erkenning, een klopje op je schouder of een volwassen vrouw, want ja wanneer ben je dat en hoe gedraag je je dan eigenlijk… dat laatste is echt een dingetje bij mij.

Maar ja ik denk dan, stop toch met zoeken, ben wie je bent, sta met twee benen op de grond, leer van alle dingen die je meemaakt, heb geen zelfmedelijden, je mag huilen maar niet te lang… sta op, maak je bed op, kleed je leuk aan, lach naar jezelf, ben trots op jezelf en als je dat niet bent doe er dan wat aan… maak de beste versie van jou leven, en je kan daar met heel veel mensen van alles mee doen en naar zoeken maar uiteindelijk ligt het antwoord bij jezelf. Zorg dat je de beste versie van jezelf bent, en ja wanneer is dat, of wat is dat, tja dat is ieder voor zich.

Langzaam besef ik dat meer en meer, maak je fouten, los ze dan op, uitstellen is gemakkelijk, vooruit schuiven is gemakkelijk, aan de kant leggen is gemakkelijk, maar het leven is niet altijd gemakkelijk.

Ik heb voor best wel wat hete vuren gestaan, en het is moeilijk en kut en verdrietig, maar ik zie het niet als schade of pijn of verdriet, deed ik wel hoor, en mezelf erachter verschuilen deed ik ook maar dat hoeft niet, is niet nodig, is ook weer makkelijk. Ga het aan, ga voor jezelf staan, en ga er doorheen, kei hard er doorheen. Want het is een bumpie road dat leven, en voor iedereen is het leven anders, iedereen beleefd anders en you win some you lose some… en dat bedoel ik niet bot… maar dat is wel het leven.

En dan mag ik van geluk spreken, dat er niemand in mijn omgeving ziek of niet gezond is, want dat is het enige wat je helaas niet geheel zelf kan controleren, dat lijkt me een enorm machteloos gevoel en ik hoop dat voorlopig nog niet te voelen… Maar jongens later is allang begonnen…. Zoek niet te ver of te diep, leef in het moment…dat geeft rust

Soon more

X lot